Reis 2010 – dag 7 – maandag 27 september 2010

Het is gestopt met regenen, het plenst. Het water valt met bakken uit de lucht. Goed voor de natuur, maar niet voor onze plannen. We wilden de Blue Ridge Parkway volgen naar het zuiden, maar met dit weer heeft dat geen zin.We gaan gezellig shoppen en een lekkere Starbucks koffie halen. Dan toch richting het zuiden, maar over I-81. Geen verkeerde keus blijkt later.We stoppen bij het Eavers Classic Cars Museum. Een klein maar, leuk museum. De laatste auto van Elvis Presley staat hier. De tocht gaat verder naar het zuiden. Het is geen weer om te picknicken dus we lunchen bij White’s truckstop. Een aangename verrassing. Hier vlak bij is de Mc. Cormick Farm. Hier is Cyrus McCormick geboren de uitvinder van de zelfbinder. Een revolutie voor de landbouw. Het huis staat er niet meer. Wel een klein museum en ook de watermolen is er nog. We gaan verder naar Lexington. Over US-11 south, de Lee Highway. De omgeving lijkt een groot plaatjesboek. Het is prachtig. De herfst is duidelijk aanwezig. De regen is gestopt. De omgeving is heuvelachtig. Prachtige huizen staan links en rechts van de weg.

Langs US 11; Lee Highway of was het nou Lhee Highway?
In Lexington komen we langs het Virginia Military Institute. Hier lopen de studenten in witte uniformen met witte handschoenen aan. Ze moeten gehoorzamen aan een strenge erecode. Wie liegt, kan opstappen. Het college geld voor studenten die buiten Virginia wonen is meer dan $1000.— per maand. De studenten (ongeveer 1500 per jaar) volgen een opleiding voor een technisch beroep. Er studeren alleen jongens. Een traditie die in 1839 begonnen is. Wij waren vooral onder de indruk van het mega grote sportveld voor het comlex. Het kon zich meten met een olympisch stadion. Een tribune zo hoog, dat mensen met hoogtevrees echt een probleem hebben. We konden het niet laten een rondje te rennen over de atletiekbaan. (wat denk je Wouter, kan ik volgend jaar mee doen met de 4 mijl van Groningen?) Even verderop is Washington and Lee University. We zijn opnieuw onder de indruk. Nu van het complex. Het ziet er zo mooi en verzorgd uit. Studenten lopen af en aan, maar je kunt je niet voorstellen dat dit een school/universiteit is. We lopen even naar binnen en geloven het nu helemaal niet meer. Wat een inrichting. De universiteit in Groningen ziet er in ieder geval anders uit. We vervolgen de Lee Highway. Komen bij National Bridge. We doen een tour door de grotten. Eigenlijk willen we ook nog naar de Bridge, maar daar moeten we zo ongelooflijk veel geld voor betalen dat we dat niet gaan doen.De tour door de grotten is leuk. We zijn maar met vier personen. Onze gids is een jonge dame die leuk verteld. We gaan I-81 weer op. We overnachten in Roanoke. We hebben een coupon uit een boekje die je bij de tankstations en informatiecentra kunt krijgen. We overnachten voor $ 43.—dollar (incl. ontbijt). Als dat geen koopje is. De kamer is netjes en schoon.

Overnachting: Howard Johnson, Roanoke

   
 

Reacties

Van Waynesboro naar Roanoke — Geen reacties

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

HTML tags allowed in your comment: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>