Route 66
Amarillo – Albuquerque
Amarillo neemt heel toepasselijk afscheid met een enorme kudde koeien. Wat een grote boer moet hier wonen.
We zijn bijna op het midden van de route. In Adrian tikken we het middenpunt aan.
1139 mijl gereden, nog 1139 te gaan.
Adrian is verder verlaten. Het cafe en restaurant en de souvenir shop alles is dicht.
Texas gaat over in New Mexico. Eindelijk zien we ook de eerste herfstkleuren. Hier en daar een geel boompje.
We komen door dorpjes met onuitspreekbare namen als: Tucumcari. Maar ohhh…..wat is het de moeite van een bezoekje waard. Dit is waar Old Route 66 zich onderscheid van de nieuwe route 66/Interstate 40. Waar de Interstate alle dorpjes links/rechts laat liggen, gaat de Old 66 er dwars door heen. We halen koffie bij een locaal cafe. Het is Halloween vandaag. We krijgen er een cupcake (met Halloween) decoratie bij. Afrekenen $ 3.—
Er is bijna geen verkeer op straat.
Midden in het droge New Mexico ligt Santa Rosa. Een naam die klinkt als een klok. Het is een aardig stadje met een bijzondere verrassing. In de kurkdroge streek ontspringen bronnen die zorgen voor aanzienlijke water reserves. We lunchen bij de Blue-Hole-Bron. Heerlijk. Tafeltje buiten, stoelen erbij, kopje soep! Klasse!
We besluiten niet de nog oudere Route 66 via Santa Fe te nemen. We zijn al eens in Santa Fe geweest en weten dat het wel de moeite van een omweg waard is, maar we willen nog het e.e.a. doen onderweg naar Los Angeles dus we moeten keuze’s maken.
We zetten koers naar Albuquerque.
Onderweg nog een stop bij de Fying C Ranch. Bijna ontfatsoenlijk aangekondigd met ontelbare borden langs de weg, blijkt niets meer te zijn dan een grote souvenir tent. Wel leuk trouwens. Grote pakketten vuurwerk liggen al te wachten of nog te wachten. Amerikanen steken over het algemeen alleen vuurwerk af op 4 juli.
We koersen verder en stoppen 20 mijl verder bij de Clines Corners. A travelers way station since 1930. Een volgende souvenir tent.
Ondanks het verleidelijke aanbod in de twee super stores komen we alleen met een kop koffie en twee ansichtkaarten naar buiten. Trots!
Dan Albuquerque. In Albuquerque woont een kwart van alle mensen van New Mexico. Toch is het geen drukke, lawaaierige stad.
We eten in Diner 66. Een prachtig, goed bewaard gebleven, klassieke Route 66 eethuisje. Met op het menu: Route 66 burger, Route 66 fries. Yummie!
We vielen vanavond zomaar met onze neus in de Halloween snoep. We hadden voor Tineke haar gastouders spullen mee genomen voor een zusje van Debra die in Albuquerque woont. We gingen dat afgeven. Zijn ze met de hele buurt aan Halloween vieren. Een tafel voor aan de oprit met ZAKKEN snoep. Op de oprit een gezellig vuurtje en de zus van Debra met man, dochter, kleinkinderen, buren met het hele gezin en Debra die er onder tussen ook was er om heen. Wij dus ook. Hoe leuk! Janneke is nog even met de kinderen en Debra de buurt in geweest. Honderden kinderen en ouders al dan niet verkleed. Wat gezellig. Ondertussen Smoores maken op het vuurtje. Biskwie met chocolade en warme mashmallows er tussen. Ohhhh……zoooooo zoet………zoveel calorien……….maar ook zooooo lekker. Top avond. En die Smoores, Dyllan, Daniel, Mika en Hannah…..die gaan we komende winter ook maken, in de open haard. Weet zeker dat jullie ze ook lekker vinden.
Reacties
Route66_Amarillo_Albuqueque — Geen reacties
HTML tags allowed in your comment: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>