14 oktober 2007

Hallo Allemaal,

Het heeft even geduurd voor dit bericht kwam.Op de terug reis naar Amsterdam voelde ik me niet fit, wat bij thuiskomst later, voedselvergiftiging was. Maar nu ben ik er weer!
De terugreis ging prima. Janneke ging met mij mee om in te checken, en Antonie ging met Wim een plekje zoeken voor de camper. Wat later bleek, een beetje moeilijk. Onze koffers werden gewogen, 2 op de heen reis, en met 4 volle terug. Zoveel leuke presentjes voor de kinderen ed.
Daarna elkaar uitgezwaaid, afscheid nemen is nooit leuk! Dag Amerika, dag leuke tijd, en Dag Wim en Janneke, maar die zien we over een paar weken weer.
Een roltrap op, en we waren uit elkaars zicht. We bekeken de schema”s van reistijden. Nu moesten we het zelf doen. Maar het ging prima. Zochten de gate op, en hebben daar wat rondgelopen. Gingen een rustig plekje opzoeken, en met een grote beker koffie (want die is in Amerika ook groot), hadden we uitzicht op gaande en komende vliegtuigen. Prachtig omdat te zien.
Toen was het tijd om te vertrekken. We zaten in een rijtje van 3, en wij bij het raam. Het was heel helder, en mooi uitzicht. Het draait en wiebelt in het begin wat, maar verder ging het super.
Na 3,5 uur waren we in Atlanta. Dat is een mega groot vliegveld, met doorvluchten. Door de douane weer, en de gate opgezocht. E2, iets met ook een andere herinnering. We hadden nog 2 uur de tijd.
Daar stapte Tineke, Mark en Alfred ook over, en ze daar even ontmoet. Heel leuk.
We keken daar wat rond, wat is daar veel te zien. Allerlei mensen uit allerlei wereld delen. Maar ja, dat zullen ze van ons ook gedacht hebben. Antonie met z’n klompen. Heel veel eethuisjes, en daar ook iets genuttigd. We hadden toch tijd zat!!
Het is zo groot hier, dat we met de metro naar onze gate moeten. Wat veel mensen, maar het loopt als een trein.
Toen 10 minuten voor tijd die kant opgelopen, en ze zwaaide naar ons. (aardig hoor), en riepen iets om. Maar -van Noord – in het Engels klinkt heel anders. Maar het bleek dat ze stonden te wachten op ons. We konden na een snelle controle, direct doorlopen, en het vliegtuig in,
“geen wachtende voor ons”, en we zagen gelijk welke plaatsen nog vrij waren. Daarna ging alles draaien, deuren dicht, motor op toeren en gaan naar Amsterdam.
Mijn boek verder gelezen, Janneke. Toch een goede tip. Hoever ben jij?
We liegen op 9500m hoogte, en met een snelheid van 906 km per uur, en buiten is het -43 graden.
In Amerika zien we de zon ondergaan, en later boven Engeland komt de zon op. Heel bijzonder. Ze komen langs met drinken en wat te eten. We proberen te slapen, maar waar laat je je benen. Maar goed dat is dan niet anders. We vliegen 8,5 uur. Dat is een uur korter als heen, nu voor de wind.
Mooi om de aarde van bovenaf te kijken, het was heel helder. Al die lichtjes.
Om 8.35 uur landde we op Schiphol, veilig en wel.
Dan met de trein naar Beilen, waar we alle verhalen kunnen spuien, aan het thuisfront.
Het was voor ons de eerste keer vliegen, en natuurlijk ook Amerika. We vonden het allebei een hele belevenis, wat je soms moeilijk onder woorden kan brengen. Zeer zeker de moeite waard. We hebben ontzettend veel gezien, mede dankzij Wim en Janneke. We hebben het super gehad. Vanuit Lhee: Wim en Janneke heel erg bedankt, dat we met jullie mee mochten.
Jullie nog veel plezier met elkaar!
En lezend “nederland en afrika”ik geef de “pen”door aan de -americafreak-.
Groeten van Antonie en Nely.


Reacties

terug reis Antonie en Nely — 1 reactie

  1. H.A.S.W
    14 oktober 2007

    Heey Antonie en Nely.

    Fijn dat jullie het zo naar je zin gehad hebben, en een voorspoedige terug reis hadden. Alleen die voedsel vergiftiging is wat minder aangenaam. Maar zo te horen ben je weer hersteld. Het is ook altijd wel weer fijn om thuis te komen en je al je belevenissen “live” aan je familie kunt vertellen.

    Groeten, Harry, Aafke en de kids.

    Alny .B
    14 oktober 2007

    he ,verheug me steeds weer op de verhalen van jullie en J en W. Het leest als een boek! Maar afijn jullie hebben het weer gehad en de tijd van je leven zo te lezen! ,Denk dat ik ook maar wat ga regelen met Janneke of ik nie een keer mee kan…… ))))is niet niks zo,n trip! Hee geniet nog lekker na en het allerbeste!

    Theo, Arianne & Rona
    15 oktober 2007

    Hoi!! Nou da’s een pech voedselvergiftiging! maar goed, jullie hebben gigantisch genoten van Amerika! Nog maar ff van nagenieten! succes met alles nu jullie weer thuis zijn!

    groetjes Theo en Arianne

    Janneke
    15 oktober 2007

    Nely en Antonie,

    bedankt dat jullie mee wilden. We hebben het echt super gehad!
    Tot over een week of twee dan gaan we foto’s kijken!!

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

HTML tags allowed in your comment: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>