De regen is over, maar het is mistig. We rijden via de Blue Ridge Parkway, hopend dat de mist zal optrekken. De zon doet goed haar best, maar kan het voorlopig nog niet winnen. De mist geeft iets mystieks, maar ook romantisch aan de omliggende bergen. We hiken naar een waterval. Een halve mijl (800 meter) naar beneden glijden en glibberen over natte stenen en boomwortels. Beneden bij de waterval is het erg mooi. Geen mist te zien. Maar 800 meter naar beneden gaan bekent, juist ja, ook 800 meter weer omhoog klauteren over dezelfde nog steeds natte stenen en boomwortels….. De mist wordt langzaam aan minder. De zon wint het gelukkig. We spotten een Monarch Butterfly. Deze vlinder trekt ieder jaar vanuit Canada, via Amerika naar Mexico om te overwinteren. We hiken naar nog een andere waterval. Het is prachtig mooi overal en het zonnetje zorgt voor een aangename temperatuur. Dat de herfst zijn intrede heeft gedaan is goed te zien. De bladeren beginnen langzaam aan te verkleuren, maar in de hotels en restaurants is het goed te zien. Pumkins, pakken stro en stro-poppen staan overal.
