Organ Pipe Cactus Monument. Wat een mooi park. Cactussen hoger dan ons huis. Veel border patrol op de weg. We worden twee keer gestopt voor een check. Gezellig praatje en weer door.

De weg voert ons naar Phoenix. Dit lijkt altijd een wat “andere” stad. Ruimer dan de rest van Amerikaanse steden. We kijken onze ogen uit bij Outdoor Word Brass Pro shop. Ongelofelijk hoe mooi ze hier toch outdoor naar indoor weten te halen. We maken de Walmart onveilig en als kers op de taart (voor Wim) komen we langs een oldtimer show. We blijven hier twee nachten.

Zondags bezoeken we de Freeway Baptist Church. Een warm welkom, een fijn uur.

Vanuit Phoenix gaan we naar Arcosantie. De bedoeling 50 jaar geleden was dat hier een zelfvoorzienende gemeenschap van 5000 mensen zou worden gebouwd. Dat is niet helemaal gelukt. Op dit moment wonen er ongeveer 40 mensen, voornamelijk studenten, voor kortere of langere tijd. Ze zijn niet geheel zelfvoorzienend, maar leven wel in harmonie met de natuur. Ze maken windbellen van brons, stuk voor stuk met de hand gemaakt. Deze bellen worden verkocht.

Via Prescott, Watson Lake, Jerome en Cottonwood over Arizona 89a naar Flagstaff.

Stuk voor stuk gezellige stadjes met een mooi historisch centrum.

Watson Lake is geen stadje maar een meer met bijzondere rotsformaties onder de rook van Prescott. Het is opeens wel een stuk kouder, maar dat doet niets af van de schoonheid van het gebied.

Jerome, hoog in de bergen een voormalig mijnbouw stadje. Tegenwoordig het domein van artiesten, kunstenaars en schrijvers. Het heeft ook een bijzondere aantrekkingskracht op motorrijders. Een dan Flagstaff. Onder tussen sneeuwt het en is er nachtvorst voorspelt. Flagstaff heeft “iets”. De lucht lijkt er frisser en het ruikt er “anders”, wellicht door de vele naaldbomen die er staan.

Flagstaff voor ons de gateway naar Sedona en de Grand Canyon.

Er ligt in laagje sneeuw als we naar Sedona rijden, de strooiwagens zijn actief bezig de weg schoon te krijgen. In Sedona is er geen sneeuw meer te zien. Wat is het mooiiii!! Die rode rotsen; WOUW!! We weten het en toch zijn we weer onder de indruk.

De dag brengt zon, regen en miezer en weer zon. Terug naar Flagstaff komen we midden in een heftige hagelbui terecht.

De volgende dag naar de Grand Canyon. De overtreffende trap!!

Hoe nietig ben je als mens als je naar dit natuur wonder kijkt. Het raakt me opnieuw vandaag.

Via Williams, Seligman en Hackberry naar Kingman. Route 66. Nostalgie. Genieten.

Route 66 brengt ons verder naar Oatman. Een historisch stadje in de bergen, waar de ezels op straat lopen en het tempo bepalen.

[masterslider id=”8″]

Goede Vrijdag eindigt voor ons in Lake Havasu. Hier blijven we het weekend.

We sluiten de dag af met een bidstond in een Lutherse kerk. Ingetogen mooi.