woensdag 22 september 2010

We zijn vroeg wakker. Besluiten beneden te gaan ontbijten. Wouw, het kost wat, maar dan hebben we ook wat……..

De shuttle brengt ons terug naar het vliegveld, waar de shuttle van National Rent-a-Car ons naar het verhuurstation brengt. Het lijkt een beetje omslachtig, maar het werkt perfect. De mevrouw van National houdt duidelijk van opschieten. We zijn nog maar amper de deur binnen: Driverslicens…….. Moment please……Ze probeert ons nog een grotere auto aan te smeren. Komt met een prachtige GMC aan. Super mooi, met leren bekleding. Eerst moeten we $12.00 extra per dag betalen, even later $10.00 extra per dag. $300.00 dollar extra. We trappen er niet in en vragen om de auto die we gereserveerd hebben. We krijgen een witte KIA Sorento mee. 6 Cylinder, automaat, 4 wiel drive. Okee, geen Buick Enclave, maar we zijn er erg blij mee. Rijdt weer perfect!

We gaan op weg naar Arlington Cemetery.

Onderweg komen we voorbij het U.S. Marine Corps Memorial (Iwo Jima). De landing op Iwo Jima was een onderdeel van de gevechten in de Grote oceaan Amerikanen en Japan tijdens de tweede wereldoorlog. De Amerikanen wilden Iwo Jima als basis voor hun (lucht)aanvallen op Japan gebruiken. Zij wisten het eiland op de Japanners te veroveren, en verkregen zo de controle over de daar aanwezige vliegvelden. De Amerikanen gebruikten het eiland als ‘springplank’ naar het Japanse vasteland. Er naast staat een Nederlands Carillion. Geschonken door de Nederlanders aan de Americanen als teken van vriendschap.Dan verder naar Arlington Cemetery. Dit is een militaire begraafplaats waar ook bekende Amerikanen begraven liggen. Zo liggen er onder anderen presidenten, astronauten en politicie.Een van de graven is van Gea haar oom Harm. Hij is in Vietnam geweest. We zoeken het graf op. In het informatiecentrum worden we goed geholpen.Ze zoeken daar precies uit waar je moet zijn. De begraafplaats is echt indrukwekkend, meer dan 300.000 graven.Als we naar het graf van J.F. Kennedy wandelen moeten we wachten voor een begravenis. Er ligt een Amerikaanse vlag over de kist. Er rijdt een hele stoet auto’s achteraan. Even later horen we drie saluut schoten. Een byzondere ervaring op een byzondere plek. Onder de indruk verlaten we Arlington Cementery en gaan op weg naar het Pentagon.Het Pentagon is het grootste kantoorgebouw van de wereld. Een stad op zich. Er werken 23000 mensen voor het ministerie van defensie, het leger, de marine en de luchtmacht. Hier denken we een tour te gaan doen. Mooi niet. Je moet je hier ruim een maand van te voren voor aanmelden. Op Wims vraag: “waarom zo lang van te voren” is het verontwaardigde antwoord: “sir, this is the PENTAGON!!”. Als je het maar weten wilt. We lopen voor het gebouw langs en zijn opnieuw onder de indruk. Wat een gebouw. We proberen ons iets voor te stellen van de ramp van 11 september, wat een enorme paniek moet het ook hier geweest zijn. Ongelooflijk. De, uiterlijke, schade is hersteld.

Aan de buitenkant zie je niets meer. Je mag geen foto’s maken. Aan het eind is het Pentagon Memorial. Een monument voor ieder slachtoffer van de ramp van 11 september. 184 Slachtoffers zijn hier gevallen. 125 Medewerkers van het Pentagon en 59 vliegtuig passagiers. Voor ons een heftig dagje geschiedenis. We besluiten naar het hotel te gaan. We zijn moe van alle indrukken. Het is super warm. De termometer schiet met gemak over de 30 graden en er is geen wind.