Janneke Klaassen, 30 oktober 2009
 Verenigde Staten Las Vegas

We verlaten de Grand Canyon via 64 South. We komen langs het Flinstone Park. Wat jammer dat dit park zo verwaarloosd wordt. We zien hier nog steeds de rook van de branden in de Grand Canyon terwijl we 40 mijl verder op zijn. Je ruikt het ook nog steeds. De tocht gaat verder naar Williams. Alfred is hier ook met Wieland geweest en hij herkent nog veel. Zo ook de pizza factory waar ze pizza zo groot als velgen van een auto verkopen. 16 inc. Het is duidelijk waar we ’s avonds gegeten hebben…. Williams is een prachtig stadje. Gezellig! We overnachten op een nieuwe camping midden in het stadje; Grand Canyon Railway RV Park. Er is ook een hotel bij met een zwembad. We drijven prima met een buik vol pizza. De volgende morgen gaan we via I-40 East naar Flagstaff. Hier is een shopping mall waar de (jonge) dames al op voorhand van gaan watertanden….. Er is o.a. een Hollister winkel. Deze Hollister is echter een zaak apart. Je mag zelf niets aanraken. Als je iets beter wilt bekijken of aanpassen moet je het aanwijzen en dan wordt het voor je gepakt en in de paskamer gehangen. Alfred heeft het binnen vijf minuten bekeken, maar de rest laat het zich gelaten aanleunen. Uiteindelijk kopen zowel Tineke en Mark als Joëlle toch het e.e.a. We gaan verder naar Sedona. Over de 17 South. Onderweg stoppen we nog bij Montezuma Castle National Monument. Ingenieus zoals de woningen in de rotsen weg gebouwd werden. Als we Sedona inrijden komt de zon door de wolken en zet de rode rotsen in een vuurrode gloed. De foto camera’s klikken weer. We overnachten op Rancho Sedona RV Park, maar zijn er niet veel. Sedona is een prachtig, sfeervol stadje. We gaan lekker uit eten en slenteren door de vele galleries en boutiekjes die het stadje rijk is. We moeten zo lang zamerhand weer richting Las Vegas. Via Jerome en Prescot (de 89a en 89 North) komen we uit in Seligman. Seligman is een van de Route 66 stadjes. Het heeft een grote rol gepeeld in de film Cars. In Seligman lijkt het of je terug gaat in de tijd. Toen Route 66 was “the Main Street of America”. Super leuk! We hadden nog niet zo veel souveniers gekocht, maar nu gaan we voor de bijl. Het is ook allemaal zo leuk. De zon schijnt, maar er waait een harde wind. Op camping Route 66 in Seligman waaien we bijna weg. We slapen met de kachel aan. Koud!! Het water hebben we afgesloten i.v.m. bevriezen. Brr. Las Vegas we komen er weer aan…. Via Route 66 komen we in Kingman. We hebben dikke sneeuw buien onderweg. Kingman ook al weer zo’n leuk stadje. We moeten echt verder. Via I-93 gaan we de laatste 100 mijl naar Las Vegas. Deze weg gaat over de Hoover Dam. We moeten aan de kant voor we de dam over mogen. De hele camper wordt geïnspecteerd. Nou dit klinkt heel wat, maar het stelde weinig voor. We zijn bijna weer in Las Vegas. Als we in Henderson komen besluiten we onze boodschappenlijst af te werken. Iedereen heeft wel iets waar hij nog heen wil…. De koek is bijna op. De laatste avond in de camper. We hebben er opnieuw van genoten, maar dat hadden jullie al opgemerkt. Het was ook weer een super tijd. Lekker relaxen, leuke ontmoetingen, overwachte contacten, fantastisch natuurschoon. ’s Morgens niet weten waar je ’s avonds zult slapen. We zijn begonnen in the City of Saints en geëindigd in the City of Sins, zoals iemand onderweg opmerkte.

De tijd is omgevlogen.
Een camper is niet groot voor 6 volwassen mensen, maar we hebben het prima gered. Blijkbaar was er toch ruimte genoeg voor ieder een. Vanavond gaan de jongelui nog even Las Vegas in. Gezellig eten en een beetje stappen. Wim en ik gaan lekker samen op stap. Ergens een hapje eten en morgen komen we weer over de plas naar jullie toe. We hebben met de camper 1386 mijl gereden (= 2230 km). 194 gallon benzine (= 735 liter) getankt. Da’s niet echt zuinig…..
Ergens kwam ik de afgelopen weken de volgende spreuk tegen: Trough we travel the world over to find the beautiful, we must carry it with us or we find it not.