Vanuit Alpine gaan we via Marfa en Texas Farm Road 67 naar het zuiden. Eerst bekijken we nog het mooie gemeentehuis van Marfa, een piep klein dorpje met een gemeentehuis dat er van buiten en van binnen mooi uitziet.

Net voorbij Marfa, op de weg naar Mexico heeft de Border Patrol “fuiken” neer gezet voorzien van camera’s. Iedere auto die uit het zuiden komt wordt gecontroleerd op het illegaal meenemen van Mexicanen. Big Bend Nationaal Park ligt op de grens met Mexico en alleen de Rio Grande rivier scheidt Amerika en Mexico.

We komen in Ojinaga (bij Presidio) en zijn zo onder de indruk van het plaatsje dat we de afslag naar Big Bend missen en voor we goed en wel beseffen dat het niet goed gaat staan we aan de Mexicaanse grens. Oeps! De douane beambte wenkt: doorrijden! Oke, we leggen uit dat dit niet de bedoeling was. Hij zegt:”maak een U-turn en dan aansluiten in de rij die Amerika in wil”. Er zit niets anders op en we sluiten aan in een, zeer langzaam, voortbewegende file. Iedereen wordt grondig gecontroleerd en dat kost tijd. Camera’s, veel camera’s die de auto al “doorgelicht” hebben voor je bij de douanebeambte bent. We leggen uit wat er gebeurt is. Hij lacht een beetje, is jong en heeft een Mexicaans accent. Hij controleert onze paspoorten:”waar komen jullie vandaan?”. Hallo, jij hebt onze paspoorten in je hand daar staat het toch op. We antwoorden braaf:”Netherlands”. “You offen here”. “Yes, we like it very much”. “Second time?”, hij test ons, want alles staat in de computer voor z’n neus. De paspoorten komen terug.”Nice car, yours?”. “Rental car”, zegt Wim. Dan is hij waarschijnlijk overtuigd, want we hoeven niet door de controle met de honden. Het doet ons een beetje denken aan vroeger toen Oost en West Berlijn nog streng gescheiden waren.

We volgen Texas Farm Road 170 East langs de Rio Grande. Super mooi. De weg is erg heuvelachtig, zo erg zelf dat we soms bijna het gevoel hebben dat we gelanceerd worden.

Dit is het  gebied van de Banditos. We merken er helemaal niets van.

Het is zo stil, we komen weinig mensen tegen.

En dan Big Bend Nationaal Park. Het is een uitgebreid park, met een grote oppervlakte (it’s Texas…). We nemen de Old Maverick Road, een “dirt” road, die uitkomt bij de Santa Elena Canyon. We lopen de trail hier. Wouw! Mooi!

Dan via de Ross’ Maxwell Scenic Drive naar Terlingua, waar we vannacht slapen.

Terlingua, een plekje als Lheebroek “down-town”,in the middle off the desert met een tankstation, een motel met RV park erachter en een restaurant. Hier serveren ze ontbijt, lunch en diner. Een klein zaaltje, achter het tankstation, met houten tafeltjes, geblokte plastic kleedjes op tafels en hamburgers op de menukaart.

Onze kamer is schoon en heerlijk koel, de douche lekker warm. We spoelen de warmte en vermoeidheid van een mooie dag van ons af. De zonsondergang is de “kers op de taart”, Wouw, de hele lucht kleurt oranje.